Watching the comet's journey
C/2020 F3 NEOWISE
O C/2020 F3 (NEOWISE) είναι ένας μη περιοδικός κομήτης ανάδρομης τροχιάς που ανακαλύφθηκε τον Μάρτιο του 2020 και έφτασε στο περιήλιό του στις 3 Ιουλίου 2020, σε απόσταση 0,295 ΑΜ από τον Ήλιο (44 εκατομμύρια χιλιόμετρα). Υπολογίζεται ότι έφτασε σε φαινόμενο μέγεθος +0,5, γεγονός που τον κατέταξε ως το λαμπρότερο κομήτη στον νυχτερινό ουρανό του βορείου ημισφαιρίου από το πέρασμα του κομήτη Χέιλ-Μποπ, το 1997, και έπειτα, και ήταν ορατός δια γυμνού οφθαλμού καθ' όλη τη διάρκεια του Ιουλίου.
Η τροχιά του είναι ιδιαίτερα ελλειπτική και μετά από το πέρασμά του από το περιήλιο η περίοδος περιφοράς του αυξήθηκε από τα 4.500 χρόνια σε 6.800 χρόνια. Ο πυρήνας του κομήτη εκτιμήθηκε με βάση παρατηρήσεις στο υπέρυθρο ότι έχει διάμετρο περίπου 5 χιλιόμετρα.
Andreas Messinis & Nikos Afstathiou
Ο κομήτης ανακαλύφθηκε από το διαστημικό τηλεσκόπιο υπερύθρων WISE στις 27 Μαρτίου 2020, με υπολογιζόμενο φαινόμενο μέγεθος +17, και τις επόμενες ημέρες διαπιστώθηκε ότι παρουσίαζε κομητική δραστηριότητα.[3] Οπτικές παρατηρήσεις του κομήτη υπολόγισαν τότε το φαινόμενο μέγεθος σε +13. Ο κομήτης συνέχισε να λαμπρύνεται και στο τέλος Απριλίου το μέγεθός του υπολογίστηκε +11. Στην τελευταία του παρατήρηση από τη Γη πριν το περιήλιο στις 10 Ιουνίου, το μέγεθος του κομήτη υπολογίστηκε σε +6.8.[4]
Ο κομήτης πέρασε από το οπτικό πεδίο της κάμερας C3 του διαστημικού ηλιακού τηλεσκοπίου SOHO από τις 22 μέχρι τις 28 Ιουνίου, όπου παρουσίαζε συνεχή αύξηση της λαμπρότητάς του, από +4.2 σε +2.2. Ο κομήτης φαινόταν λίγο επιμήκης και διακρίνονταν δύο ουρές, μία ουρά σκόνης μήκους μίας μοίρας και μία αχνότερη και πιο διάχυτη ουρά μήκους μισής μοίρας.[5] Ο κομήτης παρατηρήθηκε επίσης στις 5 Ιουλίου, δύο ημέρες μετά το περιήλιό του, από το Parker Solar Probe, το οποίο διέκρινε την ουρά σκόνης και την ουρά ιόντων, η οποία φαίνεται να χωρίζεται σε δύο επιμέρους τμήματα.[6]
Ο κομήτης εντοπίστηκε από τη Γη στο πρωινό λυκαυγές την 1η Ιουλίου[7] και στις 3 Ιουλίου, την ημέρα του περιήλιου, ο κομήτης είχε φαινόμενο μέγεθος +0.5.[8] Για μερικές ημέρες ήταν ορατός ακόμη και από τοποθεσίες με έντονη φωτορύπανση.[9] Ο κομήτης κινήθηκε σταδιακά σε πιο σκοτεινούς ουρανούς καθώς απομακρυνόταν από τον Ήλιο. Ο κομήτης ανέπτυξε δύο ουρές, μία καμπύλη ουρά σκόνης, μήκους περίπου 5 μοιρών, και μία αχνότερη ουρά ιόντων. Παρατηρητές ανέφεραν ότι ο κομήτης είχε κίτρινη χροιά. Ένα άλλο χαρακτηριστικό του κομήτη ήταν η παρουσία μιας σκοτεινής περιοχής στη μεσότητα κατά πλάτος της ουράς, δίνοντάς της διχαλωτή εμφάνιση, αποτέλεσμα μιας περιοχής με μικρότερη ποσότητα σκόνης.[7] Παρατηρήθηκε επίσης μια ουρά νατρίου, ένα χαρακτηριστικό που έχει εντοπιστεί μόνο στους λαμπρότερους κομήτες, όπως ο Χέιλ-Μποπ και ο ISON.[10]
Ο κομήτης κινείται σταδιακά δυτικότερα στον ουρανό και στις 12 Ιουλίου άρχισε να γίνεται ορατός στον βραδινό ουρανό μετά το ηλιοβασίλεμα.[7] Στις 17 Ιουλίου εισήλθε στη Μεγάλη Άρκτο. Ο κομήτης πέρασε στην ελάχιστή του απόσταση από τη Γη στις 23 Ιουλίου, σε απόσταση 103,5 εκατομμυρίων χιλιομέτρων (0,69 ΑΜ).
Timelapse
Watching the comet's journey C2020 F3 NEOWISE
Photography: Andreas Messinis & Nikos Efstathiou | www.messinious.com